Surinaamse biomassa als brandstof Franse energiecentrales
Over twee jaren moet het zo ver zijn dat de eerste lading naar Frans-Guyana verscheept wordt. Het buurland is, voor haar nationale behoefte, vijf energiecentrales aan het opzetten die niet ver van de grens met Suriname zullen staan. Frankrijk zet met deze ondernemingen een standaard voor hypermoderne energieopwekking in het Caribisch Gebied en het noordelijk deel van Zuid-Amerika. De eigen productie van het nodige organisch materiaal om de centrales te voeden is echter onvoldoende en is er dus een beroep op Suriname gedaan om in te komen.
Op de voormalige plantage Phedra is een aanvang gemaakt met het aanmaken van biomassa. Dit gebeurt met Franse technologie en deskundigheid waarbij gericht wordt gewerkt aan de productie van plantmateriaal om de energiecentrales te voeden.
Over twee jaren is de eerste powerplant operationeel en zal er voldoende biomassa in Suriname geproduceerd zijn om de export commercieel rendabel te maken. De operatie, die op Phedra plaatsvindt, valt onder Public Private Partnership (PPP) waarbij een investeerder inkomt met kapitaal, technologie en marktafzet en de regering grond ter beschikking stelt.
In dit geval gaat het om de Franse onderneming PFX Energy. Die is samen met een Surinaamse partner verschillende grassoorten aan het beplanten op Phedra. Het areaal gaat richting tweeduizend hectare met een productie van 100 ton gras per areaal. PFX-projectleider Xavier Richard streeft naar de uitbreiding van de concessie om uiteindelijk driehonderdduizend ton aan biomassa per jaar te kunnen produceren. Met een prijs van USD 60 per ton kan de jaarlijkse omzet dichtbij USD 20 miljoen liggen. De staat krijgt haar aandeel conform de gemaakte afspraken in de partnerschap en de verplichte belastingafdrachten die de wet voorschrijft.
Zaterdag heeft Landbouwminister Soeresh Algoe poolshoogte genomen van de vorderingen op Phedra. Hij is tevreden over de huidige stand van zaken en kijkt uit naar de komst van ander plantmateriaal uit Guyana en Barbados. PFX Energy produceert ook haar eigen kunstmest in Suriname. “ Dit brengt meerdere voordelen met zich mee”, zegt de bewindsman. “Een daarvan is dat er dollars nodig zijn om kunstmest te importeren maar met de productie van eigen kunstmest hoeven er geen dollars uitgegeven te worden. Ook zijn de kosten voor de productie van lokale kunstmest lager waardoor de prijs van de biomassa zeer aantrekkelijk blijft.”
De vraag naar biomassa in de wereld neemt toe vanwege de steeds scherper wordende milieustandaarden. Er schijnt moeilijk een balans te zijn gevonden tussen het reserveren van landbouwgrond en efficiënte benutting van ruimte voor de stijgende wereldbevolking. Volgens Richard zal Suriname daarop moeten inspelen en deze gouden kans niet voorbij laten gaan. Als het van hem afhangt zal de staat nog meer gronden moeten bestemmen voor de productie van biomassa. Hoewel hij pas over twee jaren kan leveren aan Frans-Guyana is er vanuit Europa nu al interesse getoond om volgend jaar biomassa bij hem op te kopen. “De Verenigde Staten exporteert jaarlijks 15 miljoen ton naar Europa. Waarom kan Suriname dit ook niet doen? Laten wij het doen!”, zegt de Fransman zelfverzekerd.
UNITEDNEWS